Prace utworzone z odpadu artystycznego, zgromadzonego przez artystkę w trakcie procesu malowania obrazów. Na pewnym etapie tworzenia obrazów, malarka zaczęła używać szablonów, przygotowywanych przez nią z papieru półpergaminowego. W efekcie, na tych papierach zapisała się energia pracy z obrazem, z formami, są na nich ślady farby. Przeczuwając drzemiący w tych resztkach potencjał, artystka zaczęła je gromadzić i składować w wielkich workach. Z czasem nadała temu odpadowi drugie życie, wykorzystując formy utworzone przez sposób składowania i upływ czasu. We wszystkich kulturach i religiach jest wiara, że coś zmienia swoją postać, stając się czymś innym, czyli jakby otrzymuje nowe życie. Prezentowane na wystawie obiekty są kontynuację badań autorki nad procesem twórczym i jego wpływem na przemianę psychiczną artysty/odbiorcy, w oparciu o inne medium niż malarstwo. Stanowią także odpowiedź na poszukiwanie znaczenia odpadu artystycznego w odniesieniu do pełni/prawdy w sztuce.
Fot. poniżej: Michał Łagoda