Komplet badawczy dla uczestników badania:

– Kwestionariusz samooceny STAI (arkusz X-1, wersja A) – wypełniany przez uczestników na początku spotkania, przed obejrzeniem obrazów, poszerzony o pytanie dotyczące poczucia sensu życia (uczestnicy zaznaczali je na skali od 0 do 10, gdzie 0 oznaczało „Mam poczucie, że moje życie zupełnie nie ma sensu”, a 10 „Mam poczucie, że moje życie ma sens”. 

– Kwestionariusz samooceny STAI (arkusz X-1, wersja B) – wypełniany przez uczestników na koniec spotkania, czyli po trzygodzinnym obcowaniu z obrazami oraz udziale w dyskusji grupowej na temat sztuki. Kwestionariusz ten również zawierał pytanie o poczucie sensu życia.

– Ankietę z pytaniami otwartymi – wypełniana przez uczestników do wybranych obrazów podczas wydarzenia. Ankieta została przygotowana przez artystkę we współpracy z psychologiem.   

Kwestionariusze i ankiety wydrukowano na kartkach różnego koloru, do wyboru przez badanych.  Uczestnicy mogli także wybrać długopis z kolorowym wkładem lub standardowy: niebieski lub czarny.  

Kwestionariusz samooceny STAI, arkusz X-1 i  X-2, autorzy adaptacji polskiej: C. D. Spielberger, J. Strelau, M. Tysarczyk, K. Wrześniewski. STAI jest opisywany w literaturze jako narzędzie przeznaczone do badania lęku stanu, rozumianego jako stan jednostki oraz stanowiącego zaprzeczenie doświadczanego przez jednostkę dobrostanu. Podskala X-1 składa się z 20. pozycji, na które badany odpowiada, wybierając jedną z 4 skategoryzowanych odpowiedzi.

Fot.: Przykłady kwestionariuszy i ankiet wypełnionych przez badanych. Materiał własny.